کاربرد بلاکچین در روزنامه نگاری

کاربرد بلاکچین در روزنامه نگاری علاوه بر ژورنالیست‌ها به روزنامه‌ها و رسانه‌ها نیز کمک به سزایی می‌کند. چون پلتفرم‌های خبری بلاکچین می‌توانند به طور قابل توجهی به کاهش انتشار اخبار جعلی کمک کنند. با توزیع محتوای بلاکچینی، مقالات حاوی ابرداده غیرقابل تغییر هستند؛ بنابراین اگر برخی از اخبار جعلی باشند، نویسنده به راحتی ردیابی می‌شود و می‌توان آن را به اطلاعات نادرست متهم کرد و فرصتی برای تغییر در متن اصلی وجود ندارد.

کاربرد بلاکچین در روزنامه نگاری

بلاکچین، مثل اینترنت، دموکراسی، پول یا چیزهایی است که همپوشانی دارند. بلاکچین یک رکورد غیرمتمرکز از تراکنش‌های ارزهای دیجیتال است. در واقع یک شبکه همتا به همتا از کامپیوترها است. این یک پایگاه داده غیرقابل تغییر و فقط افزودنی است. چیزی که گیج کننده است، روشی خواهد بود که در آن این توابع همپوشانی یک تعریف یا توضیح از بلاکچین را باطل می‌کنند و فقط با تعریفی کاملا متفاوت جایگزین می‌شوند. همپوشانی‌های مفهومی مثل لنزهای شیشه‌ای هستند که روی هم افتاده‌اند و سطح یکدیگر را خراش می‌دهند و ابعاد کانونی یکدیگر را گیج می‌کنند.

بلاکچین چیست؟

بلاکچین فناوری است که معاملات را به روشی روشن ثبت می‌کند. توزیع شده، تغییرناپذیر و آشکارا در دسترس همه است. در پایه فرمت آن زنجیره‌ای از بلوک است که تمام تراکنش‌های انجام شده در آن را زنجیره‌ای و با کمک آن بر روی تمام گره‌های شبکه ذخیره می‌کند. رمزگذاری گره‌ها در مورد وضعیت زنجیره و از بلوک قبل اضافه می‌شود. دو بلاکچین عمومی و خصوصی وجود دارد. نسخه عمومی برای بازرسی و پیوستن به همه باز است. نسخه‌های خصوصی معمولا بلاکچین‌های مجاز نامیده می‌شوند؛ چون برای پیوستن به آن‌ها مجوز لازم است.

برخی از بلاکچین‌ها که شناخته شده‌ترین آن‌ها اتریوم است، این امکان را اضافه می‌کنند تا برای ذخیره و اجرای قراردادهای هوشمند روی بلاکچین، پیاده‌سازی شوند. یک قرارداد هوشمند می‌تواند، یک قرارداد مالی منظم باشد که شرایط را مدیریت می‌کند تا پرداخت‌ها یا یک سیستم رای گیری را کنترل کند. فرآیند از ثبت نام رای دهندگان تا اعلام نتیجه رای گیری قابل رویت است. این قراردادها نیز غیرقابل تغییر و کاملا خودکار هستند.

عصر طلایی برای روزنامه نگاری

عصر دیجیتال به عنوان “عصر طلایی برای روزنامه نگاری” معرفی می‌شود. در واقع، دسترسی به ذخیره‌های اطلاعاتی قابل توجهی را که منجر به روزنامه‌نگاری تحقیقاتی، مدل‌های جدید گزارش‌دهی مشترک فرامرزی و دسترسی به گنجینه‌های دانش و منابع متنوع با یک کلیک ماوس فراهم می‌شود.

ظهور عصر اطلاعات پارادایم‌های جدیدی را معرفی کرده است که حفظ خود را بر اساس مدلی که در طول دوران روزنامه نگاری چاپی بسیار موثر بود، برای نشریات دشوار کرده است. این محیط باعث عدم اطمینان گسترده، اخراج کارکنان و ادغام بازار در صنعت روزنامه‌نگاری شده و دسترسی عموم به روزنامه‌نگاری را محدود کرده است.

روزنامه‌های چاپی دهه‌هاست که به شدت با مشکلاتی روبرو بوده‌اند؛ چون خوانندگان، تبلیغ‌کنندگان و ناشران به طور فزاینده‌ای به کانال‌های دیجیتال مهاجرت کرده‌اند. بر اساس تجزیه و تحلیل روزنامه نگاران از داده‌های اداره آمار کار ایالات متحده، بیش از ۶۶۰۰۰ خبرنگار یا سردبیر روزنامه در سال ۲۰۰۵ مشغول به کار بودند. طی ده سال آینده، بیش از ۲۵۰۰۰ روزنامه نگار نیروی کار خود را ترک کردند که کاهشی بیش از این را نشان می‌دهد. تعداد روزنامه نگاران و ناشران دیجیتال ۷۰۰۰ نفر افزایش یافته است.

اما حتی در حالی که روزنامه نگاران در این شرایط برای تامین هزینه‌های زندگی خود تلاش کرده‌اند، صنعت رسانه در کل از تغییر به سمت دیجیتال سود زیادی برده است. غول‌های موتورهای جستجو و رسانه‌های اجتماعی به‌عنوان واسطه‌های نهایی در مدل امروزی ظاهر شده‌اند. همان‌طور که پلتفرم‌های آن‌ها همچنان در حال رشد هستند، نفوذ آن‌ها بر ناشران نیز افزایش می‌یابد. روزنامه نگاران باید زمان و منابع زیادی را صرف تمرکز بر نحوه ارائه محتوای خود به مخاطبان در پلتفرم‌های متعلق به اشخاص ثالث کنند.

فیسبوک و گوگل با هم دو قطبی را تشکیل می‌دهند که بین ۶۰ تا ۷۰ درصد از سهم بازار تبلیغات را تنها در ایالات متحده در اختیار دارد. این موضوع وقتی نگران‌کننده‌تر می‌شود که در نظر بگیریم که پنج مقصد محبوب برای جمع‌آوری اخبار عبارتند از: گوگل، فیسبوک، یوتیوب (متعلق به گوگل)، توییتر (شریک اصلی گوگل) و اینستاگرام (متعلق به فیسبوک). هیچ یک به عنوان شرکت‌های رسانه‌ای شناسایی نمی‌شوند.

این منجر به یک وضعیت وخیم شده است که ناشی از ادغام انبوه و تغییر مداوم مدل‌هایی است که به دنبال بهینه‌سازی درآمد تبلیغات هستند. تنها شش شرکت بیش از ۹۰ درصد از رسانه‌های آمریکایی را کنترل می‌کنند. پدیده‌ای که به طور مشابه در سراسر جهان رواج دارد. به طور کلی، ناشران جذب ترافیک به دلیل همبستگی مستقیم آن با درآمد تبلیغات که تاثیر مخربی بر تصمیم‌گیری سرمقاله دارد، اولویت می‌دهند. همگرایی دیجیتال، راه‌اندازی محتوا، تولید، انتشار و توزیع را تغییر می‌دهد و منجر به از دست دادن مشاغل اضافی می‌شود.

گزارش‌های محلی، بین‌المللی، سیاست‌گذاری و تحقیقی، پایه‌های دیرینه روزنامه‌نگاری با کیفیت بالا در این شرایط به‌طور فزاینده‌ای نادر هستند. در حالی که این موضوعات مهم می‌توانند، به طور سنتی تغییرات اجتماعی عمده‌ای را به همراه داشته باشند، آن‌ها همچنین از جمله کم هزینه‌ترین و در حال حاضر در معرض خطرترین اشکال گزارش دهی هستند که تحت مدل‌های درآمدی مبتنی بر تبلیغات و مقیاس به ازای هر هزینه نگهداری می‌شوند.

کاربرد بلاکچین در روزنامه نگاری و جلوگیری از اخبار جعلی

پلتفرم‌های فناوری امروزی، قادر به جلوگیری از انتشار اطلاعات نادرست یا اخبار جعلی نیستند. امروزه اعتماد عمومی به رسانه‌ها در پایین‌ترین حد خود قرار دارد. به نظر می‌رسد که مرزهای بین واقعیت، سرگرمی، تبلیغات، ساختگی و تخیل به طور فزاینده‌ای محو شده است و هنگامی که اطلاعات نادرست منتشر می‌شود، سیستم توزیع اخبار اجتماعی، وابسته به اشتراک گذاری همتا به همتا، محتوا را به صورت وایرال ارسال می‌کند و حتی اگر روزنامه نگاران با موفقیت آن را بی‌اعتبار کنند، امکان تکذیب وجود ندارد.

نشر دهندگان خبری در تلاش برای نگه داشتن مخاطبان هستند؛ چون موانع انتشار برداشته می‌شود و به هر شخص یا نهادی قدرت می‌دهد تا تولید محتوا کند و دروازه‌بان‌های سنتی را دور بزند. علاوه بر این، انتظارات مخاطبان از اخبار بر اساس تقاضا، تحویل تلفن همراه و تعامل آنی در رسانه‌های اجتماعی، فشار بیشتری را بر متخصصان خبر افزایش می‌دهد که در یک چرخه خبری بی‌پایان با کاهش منابع مواجه هستند.

روزنامه‌نگاری مثل آتش است و با یک طوفان مجازی با فشارهای گوناگون مواجه است که بی‌نظمی اطلاعات را رقم می‌زند. با وجود تلاش‌های پلتفرم‌ها و ناشران برای ایجاد اعتماد عمومی، نگرانی در مورد اطلاعات نادرست همچنان بالاست. بر اساس گزارش دیجیتال اخبار موسسه رویترز در سال ۲۰۱۹، بیش از نیمی از کاربران اینترنت، همچنان نگران توانایی خود در جداسازی محتوای واقعی و جعلی در اینترنت هستند.

نگرانی در بریتانیا (۷۰ درصد) و ایالات متحده (۶۷ درصد) است؛ اما در آلمان (۳۸ درصد) و هلند (۳۱ درصد) بسیار کمتر است. در تمام کشورها، میانگین سطح اعتماد به اخبار، به طور کلی، ۲ درصد کاهش یافته و به ۴۲ درصد رسیده است و کمتر از نیمی (۴۹ درصد) موافق هستند که به رسانه‌های خبری که خودشان استفاده می‌کنند، اعتماد دارند. از بین رفتن اعتماد به روزنامه‌نگاری و سازمان‌های رسانه‌ای جریان اصلی، باعث پراکنده شدن بیشتر مخاطبان شده است.

برای بسیاری از روزنامه‌نگاران که به شدت به آزادی بیان اعتقاد دارند و مدت‌هاست که خود را به‌عنوان بازیگر اصلی حمایت‌کننده در جوامع دموکراتیک می‌دانند، نحوه برخورد با اختلال اطلاعات موضوعی پیچیده است. اطلاعات نادرست، فراتر از به چالش کشیدن اعتبار و امنیت روزنامه نگاران است. آن‌ها هدف و اثربخشی خود را زیر سوال می‌برند و انحطاط روزنامه نگاری را به ضرر گفتمان مدنی طلقی می‌کنند. بهبود استانداردها و ارتباط اجتماعی به نفع همه روزنامه نگاران آینده و به طور کلی جامعه است.

فقدان آزادی اخبار

بر اساس داده‌های منتشر شده توسط گزارشگران بدون مرز، روزنامه‌نگاران در سراسر جهان شاهد افزایش ترس و خشونت در مسیر کاری خود هستند؛ چون آزادی رسانه‌ها با کاهش بیشتر رو به رو است. شاخص جهانی آزادی مطبوعات در سال ۲۰۱۹ جو رسانه‌ای را در بیش از سه چهارم از ۱۸۰ کشور، به‌عنوان مشکل‌آمیز، مشکل یا بسیار جدی طبقه‌بندی می‌کند و فقط ۸ درصد دارای فضای رسانه‌ای خوب هستند.

راه حل کاربرد بلاکچین در روزنامه نگاری

برای روزنامه نگاری دیجیتال، اگر بلاکچین بتواند تقریبا هر نوع داده‌ای را که نیاز به ایمنی دارد، ذخیره کند و افراد مختلف بتوانند به آن دسترسی داشته باشند و آن را اصلاح کنند، آن‌گاه راه حلی بالقوه برای بسیاری از سناریوهای مربوط به هر دو داده است که باید پیگیری شود و افراد به طور مشترک کار کنند. صنعت روزنامه‌نگاری یکی از این موارد مورد مطالعه است؛ چون ده‌ها هزار داستان هر روز بر اساس سیستم پیچیده تولید، توزیع و مصرف اخبار، تولید می‌کنند، به اشتراک می‌گذارند، گوش می‌دهند و واکنش نشان می‌دهند.

روزنامه‌نگاران باید پول دریافت کنند، داستان‌های خبری باید مورد اعتماد مخاطبان قرار گیرند و با حفظ سطحی از شفافیت در مورد نحوه جمع‌آوری اطلاعات و نحوه بیان داستان‌های خبری، با اطلاعات یا شایعات تایید نشده مقابله کنند. راه‌حل‌های هدفمند از بلاکچین به عنوان یک افزونه برای زیرساخت یک سازمان خبری استفاده می‌کنند. برای مثال با اشتراک در یک سرویس مبتنی بر بلاکچین. این خدمات شامل ایجاد بلاکچین برای ذخیره ایمن مُهرهای زمانی، تاریخ انتشار و منبع اخبار است.

برای تجارت تبلیغاتی که روزنامه‌نگاری بر آن متکی است، بلاکچین‌ها می‌توانند نمایش‌های تبلیغاتی را ذخیره کرده و پیگیری کنند تا سازمان‌های رسانه‌ای برای آمارهای متورم یک آگهی خاص، پول اضافی نپردازند. سازمان‌های خبری می‌توانند در مواردی که ثبت‌های کنترل‌شده با توکن (TCRs) نامیده می‌شوند، سهامدار شوند، جایی که فهرستی از شرکای تجاری یا سایر نهادها برای اهداف خاص رتبه‌بندی می‌شوند و رجیستری از طریق یک زنجیره بلوکی انجام می‌شود.

پرداخت های خرد برای نشریات کوچک

با وجود این‌که ۹۳ درصد از بزرگسالان در ایالات متحده، بخشی از اخبار خود را از یک منبع آنلاین دریافت می‌کنند؛ انتشارات دیجیتال دوجین کوین هستند. برای هر نشریه آنلاین، ایده پرداخت کاربران بر اساس هر مقاله جذاب است. این پرداخت‌های خرد به نویسندگان برای جذب مخاطبان وفادار پاداش می‌دهد و به نشریات اجازه می‌دهد تا از مدل‌های وابسته به تبلیغات که اغلب با شرایطی در رابطه با این‌که چه محتوایی می‌تواند، منتشر شود و چه محتوایی نمی‌تواند منتشر شود، جدا شوند.

اگر مخاطبان ثابت کنند که مایل به پذیرش این سیستم برای انتشاراتی هستند که ارزش پرداخت مبالغ متوسطی را دارند، فناوری قراردادهای هوشمند به عنوان سیستمی عمل می‌کند که می‌تواند به طور خودکار، بلافاصله پرداخت‌های خرد را پردازش کند.

تامین مالی روزنامه نگاران با ارزهای دیجیتال

برای کمک به روزنامه‌نگاران خبری که قصد انتشار داستان‌های واقعی را دارند، مدل‌های جدید تامین مالی مبتنی بر بلاکچین، ارزهای رمزنگاری‌شده را به‌عنوان وسیله‌ای برای خوانندگان و کمک به خبرنگاران و رسانه‌ها استفاده می‌کنند. یک مدل حمایت از خوانندگان برای تامین مالی، نشان دادن فاصله‌ای ضروری از پرداخت در مقابل انتخاب تبلیغاتی است که اعتبار صنعت را مختل می‌کند.

پلتفرم های خبری بلاکچین

خطوط بین تبلیغات و روزنامه نگاری به طور فزاینده‌ای با تزریق پول و حمایت مالی شرکت‌ها به صنعت مبهم شده است. نشریات به طور افزایشی به محتوایی روی می‌آورند که توسط شرکای شرکتی حمایت می‌شوند و اغلب این قطعات از اخبار واقعی قابل تشخیص نیستند. این تضاد منافع آشکاری را نشان می‌دهد که اعتبار صنعت رسانه‌ای بیمار را کاهش می‌دهد.

پلتفرم‌های خبری مبتنی بر بلاکچین اهداف مختلفی دارند. اولا، آن‌ها زیربنای تکنولوژیکی را برای تامین مالی مستقیم روزنامه نگاری فراهم خواهند کرد. دوما، آن‌ها خارج از مدل‌های سنتی تامین مالی کار خواهند کرد و به روزنامه‌نگاران آزادی بیشتری را برای پیگیری داستان‌هایی که شایسته گزارش هستند؛ می‌دهند. این پلتفرم‌ها همچنین داستان‌ها را بایگانی می‌کنند؛ چون فناوری بلاکچین امکان وجود آن‌ها را فراهم می‌کند و مزیتی ذاتی و ماندگار را به همراه دارد.

آرشیو دائم اطلاعات با بلاکچین

یکی دیگر از کاربردهایی که برای روزنامه نگاران مهم است؛ حفظ آرشیوهای آنلاین آن‌ها است. چه به خاطر به دست آوردن فرصت‌های شغلی بیشتر و چه صرفا برای افتخار. اما زمانی که یک نشریه درب خود را می‌بندد یا فعالیت وب سایت خود را متوقف می‌کند، هزینه نگهداری سرورها اغلب برای نگهداری آرشیو کارهای گذشته، بسیار زیاد است.

بلاکچین یک رکورد دائمی است که در یک شبکه توزیع شده ذخیره می‌شود. یعنی روزنامه‌نگاران و سایر نویسندگان ابزاری دائمی برای ذخیره‌سازی کار خود خواهند داشت که روشی را برای استناد به مقالات گذشته در هنگام ثبت اعتبار آن‌ها برای کارفرمایان فراهم می‌کند.

سرمایه‌گذاری مخاطبان در توکن نشریات

ادغام رسانه‌ها، روزنامه‌نگاران و نشریات استارت‌آپ را مجبور کرده است که به ادغام با بازیگران بزرگ صنعت روی آورند. حرکت به سمت مدلی که از طریق آن خوانندگان به سرمایه‌گذاری و حفظ فعالیت‌های نشریات کوچک و مستقل کمک می‌کنند، به منظور حفظ گزارش بدون دستور کار راه اندازی شده است.

این حرکت تا حدی با توانایی انتشارات برای پاداش دادن به خوانندگان برای حمایتشان آسان می‌شود و خوانندگان می‌توانند با سرمایه‌گذاری در توکن‌های اختصاصی که برخی از این نشریات به عنوان ابزاری برای برآورده کردن هزینه راه‌اندازی می‌کنند، به انتشاراتی که از آن‌ها لذت می‌برند، عشق بورزند.

حذف تبلیغات

وابستگی شدید به تبلیغات، کمیت و کیفیت محتوای ارزشمند را هم در نشریات دیجیتال و هم در نشریات فیزیکی کاهش داده است و خوانندگان مایل نیستند که برای یافتن محتوایی که برایشان ارزش قائل هستند، از انبوه تبلیغات عبور کنند. با توجه به این‌که بیش از ۲۸ درصد از کاربران اینترنت ایالات متحده به نوعی مسدودکننده تبلیغات را نصب کرده‌اند و چارچوب‌های تبلیغاتی را تا حد زیادی به شرکت‌هایی مثل گوگل و فیسبوک وابسته هستند، ابزارهای جایگزین برای ماندگاری تجاری نشریات باید آزمایش شوند.

بسیاری از مزایای رسانه‌های خبری و روزنامه‌نگاری مبتنی بر بلاکچین، الگوی جدیدی است که به خوانندگان این امکان را می‌دهد تا مستقیما از طریق کمک‌های مالی مستقیم در پلتفرم‌های بلاکچینی امن، به تامین منابع مورد علاقه خود کمک کنند. این امر به حذف یا حداقل کاهش وابستگی به تبلیغ‌کنندگان کمک می‌کند، که اغلب برای داشتن حضور نامناسب و مزاحم در وب‌سایت‌ها و در شماره‌های فیزیکی یک مجله یا کاغذ، هزینه می‌کنند.

نقش مهم خوانندگان در روزنامه نگاری

بی‌تفاوتی نسبت به رسانه‌ها یک ناخوشی ایجاد کرده است و تاثیرات آن گسترده است. بی اعتمادی آشکار به رسانه‌های خبری قدیمی بیداد می‌کند. یک نظرسنجی نشان می‌دهد که ۴۴ درصد از پاسخ دهندگان معتقدند، گزارش خبری نادرست است و ۶۴ درصد معتقدند که بیشتر اخباری که در رسانه‌های اجتماعی می‌بینند، نادرست است. در حالی که کاربران به تعامل با اخبار ادامه می‌دهند، بسیاری از رسانه‌ها همچنان خواسته‌های خوانندگان خود را نادیده می‌گیرند یا نمی‌توانند به زیان خود پاسخ دهند.

پلتفرم‌های خبری بلاکچینی متعدد وجود دارد که با انتشار کوین خود، به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهد تا در مورد تصمیم‌های مربوط به جهت اتاق خبر رای دهند، دقیقا مثل سهامداران. از آن‌جایی که خوانندگان نقش اصلی را در تامین مالی این اتاق‌های خبری دیجیتال جدید خواهند داشت، باید در پیشنهادات جدید نظری داشته باشند تا مطمئن شوند که سرمایه‌گذاری‌شان بازپرداخت می‌شود. این یک فرمول برنده برای روزنامه‌نگاران نیز هست؛ چون آن‌ها می‌توانند اطمینان حاصل کنند که خدماتی را ارائه می‌کنند که با سرمایه‌گذاران هماهنگ است و با انجام این کار شانس سرمایه‌گذاری آن‌ها را افزایش می‌دهد.

ارائه پاداش به مشارکت کنندگان برای تعامل

در عصر جریان‌های بی‌پایان محتوا و به‌روزرسانی‌های مداوم، یافتن راهی برای ترغیب خوانندگان به تمرکز روی یک مقاله برای بیش از چند ثانیه می‌تواند دشوارتر از حل یک جدول کلمات متقاطع با چشم بسته به نظر برسد. میانگین بازدید از صفحه اینترنتی کمتر از یک دقیقه طول می‌کشد. پاداش دادن به نظر دهندگان برای مشارکت در اطلاعات در یک مقاله یا صدور یک نظر می‌تواند به خوانندگان کمک کند تا با هر قطعه نوشته شده تعامل عمیق‌تر و طولانی‌تری داشته باشند.

با ایجاد چارچوبی برای ارائه کوین یا جبران خسارت از طریق یک پلتفرم بلاکچینی، خوانندگان وفادار مشتاق تجزیه مقالات برای خطاهای احتمالی به این معنی است که آن خوانندگان را در معرض محتوای باکیفیت قرار می‌دهند و شانس بازگشت آن‌ها نه تنها برای جبران بالقوه، بلکه برای ارزش فکری را افزایش می‌دهند تا محتوا فراهم شود.

در ادامه این مقاله با هم به برنامه‌های بلاکچینی می‌پردازیم که اکنون در صنعت رسانه در حال آزمایش هستند:

Civil چیست؟

سیویل شبکه‌ای است که برای روزنامه نگاری اخلاقی و مستقل گرد هم آمده است. اتاق‌های خبر استقلال و آزادی تحریریه دارند؛ اما عضویت در شبکه سیویل ما را به بخشی از جامعه‌ای تبدیل می‌کند که در حال آزمایش مدل‌های جدید برای پایداری است. سیویل یک شبکه غیرمتمرکز از ناشران مستقل است که توسط مجموعه‌ای مشترک از استانداردهای اخلاقی و جامعه فعالی از مصرف کنندگان اخبار اداره می‌شود. هدف Civil ایجاد بازاری پایدار و جهانی برای روزنامه‌نگاری است که عاری از تبلیغات، دستکاری، اطلاعات نادرست و نفوذ خارجی باشد.

مدل اقتصاد رمزنگاری شده Civil به دنبال ایجاد یک رابطه مستقیم و شفاف‌تر بین روزنامه‌نگاران و شهروندان است، در حالی که از بلاکچین برای تقویت محافظت از روزنامه‌نگاران در برابر سانسور و نقض مالکیت معنوی استفاده می‌کند. طبق این وایت پیپر، پروتکل ارتباطات غیرمتمرکز مدنی نیاز به اشخاص ثالث مثل تبلیغ‌کنندگان و شرکت‌های ناشران متمرکز را محدود می‌کند. هدف این پروتکل حمایت از اتاق‌های خبری مستقل است که در ابتدا بر تولید روزنامه‌نگاری محلی، بین‌المللی، تحقیقی و سیاسی با کیفیت بالا متمرکز بودند.

Civil یک ابزار یا پلتفرم انتشاراتی مثل Medium است که با یک سیستم تامین مالی جمعی مثل Kickstarter یا Patreon ترکیب شده است که برای حمایت از روزنامه‌نگاری مستقل طراحی شده است. بنیانگذاران این پروژه را در سال ۲۰۱۷ و زمانی که بازارهای رمزنگاری واقعا داغ شده بودند، شروع کردند. چندین روزنامه نگار با هم متحد شدند تا پلتفرم و چندین اتاق خبر آنلاین از جمله Sludge و Hmmdaily را به عنوان جایگزینی برای مدل تجاری شکسته سیستم رسانه سنتی ایجاد کنند.

بنیانگذاران پروژه تلاش کردند تا یک توکن ارز دیجیتال ساخته شده بر روی اتریوم را بفروشند، توکنی که می‌تواند همزمان به عنوان مکانیزم جمع‌آوری سرمایه و همچنین یک توکن کاربردی باشد که حامیان می‌توانند از آن برای ارزیابی صحت محتوا در پلتفرم‌های مدنی آینده استفاده کنند. اما ICO (عرضه اولیه) سیویل نتوانست به حداقل هدف ۸ میلیون دلاری خود در پاییز ۲۰۱۸ دست یابد و وجوه به سرمایه‌گذاران بازگردانده شد. سیویل از آن زمان تاکنون با کمک مالی ۵ میلیون دلاری از کنسرسیوم اتریوم ConsenSys، شرکتی که متعلق به یکی از بنیانگذاران اتریوم (جوزف لوبین) است؛ اجرا می‌شود.

سیویل با آسوشیتدپرس (AP) وارد یک مشارکت برای صدور مجوز محتوا شد که در آن AP محتوای خود را از جمله اخبار ملی و بین‌المللی را به سیویل تحویل می‌دهد تا آژانس‌های خبری بتوانند به آن روی پلتفرم دسترسی داشته باشند. در واقع این یکی از اولین قدم‌ها برای کاربرد بلاکچین در روزنامه نگاری محسوب می‌شود.

Trive چیست؟

با توجه به وایت پیپر Trive، ماموریت این پروژه حل مشکل اخبار جعلی برای کاربرانش با پرداخت ۱ دلار در ماه است. Trive یک موتور اجماع علوم اجتماعی است که از طریق خرد جمعی Human Swarmed به تحقیق و شفاف سازی حقایق می‌پردازد. این تیم افراد را تشویق می‌کند تا تحقیقات اولیه را در مورد داستان‌های خبری انجام دهند، آن‌ها را با Trive Coin جبران کنند و نتایج را در بلاکچین ثبت کنند.

Trive یک ساختار انگیزشی تعادلی برای تحقیق در مورد ادعاهای اخبار ایجاد می‌کند. یک رابطه متضاد بین محقق و تایید کننده، یک فرآیند بررسی/تعادل ایجاد می‌کند که کیفیت تحقیق را تقویت می‌کند. Trive یک حلقه بازخورد برای شرکت‌های رسانه‌ای ایجاد می‌کند که توجه شما را کسب درآمد می‌کند. این پروژه برای ریشه کن کردن اخبار جعلی در سراسر جهان از طریق مکانیسم‌های بازخورد جایگزین، تشویق رسانه‌ها برای گفتن حقیقت است. این تیم همچنین پیش‌بینی می‌کند که بسیاری از عملکردهای سنتی بررسی واقعیت رسانه‌ها را می‌توان با استفاده از Trive سریع‌تر و کارآمدتر انجام داد.

برای اعمال رفتار سیستم و جلوگیری از بازی کردن فرآیند توسط کاربران، تیم تضمین می‌کند که همه شرکت‌کنندگان با نام مستعار هستند، شاهدان به‌طور تصادفی تعیین می‌شوند و هیچ‌کس نمی‌تواند در یک بازی، در بیش از یک نقش شرکت کند. Trive دارای ۵ نوع بازیکن است. هر بازیکن یک کیف پول با نام مستعار با امتیاز شهرت پیوست است، هیچ اطلاعات شناسایی شخصی هرگز جمع آوری نمی‌شود.

مصرف کنندگانی که اخبار را مصرف می‌کنند و داستان‌های مورد علاقه خود را به بازار می‌فرستند تا متصدیان آن را پیدا کنند و تحقیق کنند. متصدیانی که برای داستان‌ها پیشنهاد می‌دهند و فهرستی از ادعاهای مقاله را با انگیزه به حداکثر رساندن سود، کاهش هزینه‌های تحقیق و ارائه کیفیت منتشر می‌کنند. محققانی که انگیزه دارند داده‌های واقعی قانع کننده را به سرعت و کارآمد بیابند و مستند کنند، مبادا وقتشان صرف هیچ چیز نشود و پاداش آن‌ها توسط کسی بهتر گرفته شود.

راستی‌آزمایی‌کنندگانی که شواهد پشتیبان جمع‌آوری‌ شده توسط محققین بالا را تایید می‌کنند و در صورت خطای محقق، پاداش دریافت می‌کنند. شاهدانی که تحقیقات را مرور می‌کنند و در فرآیند امتیازدهی حقیقت شرکت می‌کنند و هزینه کمی به دست می‌آورند و از فرآیند کشف حقیقت لذت می‌برند. هر یک از این نقش‌ها دارای مجموعه‌ای از انگیزه‌ها هستند که جستجوی حقیقت را به حداکثر می‌رسانند و بازی را به حداقل می‌رسانند.

Pressland چیست؟

پرس‌لند خود را به‌عنوان نقشه‌ای جامع از زنجیره تامین رسانه جهانی توصیف می‌کند که برای بازگرداندن اعتماد عمومی ساخته شده است. تولید روزانه مقالات، ویدئوها، نظرات و سایر محتواها توسط رسانه‌ها می‌تواند، به همان شیوه‌ای که یک زنجیره تامین معمولی تجسم شود، رقم بخورد. تولید رسانه، برای اولین بار به عنوان یک زنجیره تامین تولید در نظر گرفته شد. این تیم بیان می‌کند که زنجیره تامین رسانه‌ها از بالا تا پایین خراب شده است و نیاز به سطح جدیدی از شفافیت در کل فرآیند تولید وجود دارد.

پرسلند از چندین تکنیک و فناوری برای جمع‌آوری و ذخیره شاخص‌های این داده‌ها در یک بلاکچین مجاز استفاده می‌کند. سپس این اطلاعات در پلتفرم Pressland به عنوان یک منبع رایگان منتشر می‌شود. ابزارهای درجه یک سازمانی به صورت تجاری برای اشخاص ثالثی که نیاز به دسترسی نامحدود به این داده‌ها دارند، در دسترس هستند. Pressland با استفاده از یک موتور جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل داده همیشه فعال، همه خروجی‌های رسانه‌ها را فهرست‌بندی می‌کند: مقالات چاپی و آنلاین، ویدیوها، پست‌های وبلاگ، پادکست‌ها، اخبار و بخش‌ها، پست‌های رسانه‌های اجتماعی.

این تیم قبلا فناوری ایجاد کرده است که مقالات جداگانه را جمع آوری، تجزیه و تحلیل می‌کند؛ اما این واقعا فقط یک تله موش رسانه‌ای است. نقشه راه آن‌ها بسیار جاه طلبانه‌تر است. آن‌ها قصد دارند، در کل طول عمر، سرمقاله محتوا را فهرست بندی کنند. از جمله ویراستاران، بررسی کنندگان واقعیت، تولیدکنندگان و سایر تاثیرات بر روند تولید. صفحه IMDb یک فیلم را در نظر بگیرید که شامل همه افراد از ستاره بازیگر گرفته تا ویرایشگر صدا است.

Nwzer چیست؟

به نظر می‌رسد ایده همکاری با کاربران به خوبی با بلاکچین مطابقت دارد. Nwzer که توسط Google Digital News Initiative تامین مالی می‌شود، یک استارت آپ است که با نسخه خود برای انجام اخبار همراه با مردم کار می‌کند. با توجه به صفحه وب Nwzer، هدف این است که اولین خبرگزاری تولید شده توسط کاربر ایجاد شود. موسس Nwzer، کریم ماسن در مورد پلتفرمی صحبت می‌کند که روزنامه نگاری شهروندی را با هوش مصنوعی و بلاکچین ترکیب می‌کند.

ایده اصلی این است که جامعه محتوا را بر روی پلتفرم Nwzer ایجاد می‌کند و سپس یک الگوریتم سرویس را ایجاد می‌کند. این تیم بر این باور است که یکی از مهمترین شاخص‌های محتوای با کیفیت، شهرت سازنده است.

ما از بلاکچین اتریوم برای ثبت همه چیز، تمام اقدامات کاربر و همچنین امتیاز شهرت استفاده می‌کنیم. طرح‌های دیگر پیرامون بلاکچین هنوز باز هستند. ما ممکن است توکن‌ها را صادر کنیم، اما آن‌ها امتیاز دقیق شهرت خواهند بود. ما دوست داریم بر اساس هدف سیستم به ارزش اضافه کنیم، نه یک ICO که در آن فقط سرمایه‌گذاری جمعی است. صنعت رسانه مبتنی بر توجه و تبلیغات شکسته شده است.

کلام آخر کاربرد بلاکچین در روزنامه نگاری

بلاکچین می‌تواند راه‌حلی برای پرداخت‌های خرد برای سازندگان محتوا و خوانندگان، ردیابی تبلیغات دیجیتال یا اعتبارسنجی حق چاپ باشد که همگی می‌توانند صنعت رسانه را که در حال حاضر از فشارهایی که اختلال اطلاعاتی را تغذیه می‌کند، ایمن و تقویت کند. چندین ابتکار جالب بلاکچین برای حل این مشکلات در راه است. به دنبال بازگرداندن قدرت به دست نویسندگان واقعی، حذف منافع شرکتی که اغلب منجر به گزارش‌های جانب‌دارانه می‌شود. پروژه‌های بلاکچینی تنها در مبارزه برای جلب اعتماد عمومی به رسانه‌ها نیستند.

پلتفرم عکاسی Unsplash.com میلیاردها بازدید از عکس در ماه دارد، شبکه خبری غیرمتمرکز اکوسیستم خبری تحت مدیریت جامعه برای توزیع اخبار مقاوم در برابر سانسور، شفاف و قابل تایید طراحی شده است. بیش از چند استارت آپ غیربلاکچینی و غیرانتفاعی راه حل‌های خود را تبلیغ می‌کنند. ساختن مدل‌های جدید تامین مالی، ایجاد راه‌های جدید برای جلب مشارکت خوانندگان و تلاش برای بهبودهای جدید با هم، این پروژه‌ها احتمالا می‌توانند به صنعتی که در سال‌های اخیر در بحران بوده است، جان دوباره بخشند.

ما امیدواریم که ابتکارات مبتنی بر فناوری بلاکچین اعتماد به روزنامه‌نگاری را ترمیم کند و در درازمدت به یک محیط اینترنتی غیرمتمرکز منجر شود و آغاز دوره جدیدی از روزنامه‌نگاری را رقم بزند. در این مقاله به کاربرد بلاکچین در روزنامه نگاری پرداختیم. این تغییرات می‌تواند دنیای روزنامه نگاری را متحول کند.

سوالات متداول کاربرد بلاکچین در روزنامه نگاری